نویسندگان

• رضا برنجکار ¹
• محمدجواد دانیالی ²

¹ دانشگاه تهران

² دانشگاه تریت مدرس

چکیده

وقایع خارق عادت بسیاری در دوران پس از پیامبران، در اسلام و مسیحیت نقل می‏شوند. دربارة اصل وجود و دلالت این وقایع که در اسلام به نام کرامت و در مسیحیت به نام کلی معجزه خوانده می‏شوند اختلاف نظر‏هایی وجود دارد، اما در بسیاری از موارد نشانه‏ای از اعتبار الهی و حقانیت معرفی می‏گردند. مشکل مهم آن‌جا رخ می‏دهد که برفرض اعتبار یکسان نقل این کرامات در اسلام و مسیحیت آیا می‏توان آنها را نشانه‏ای از تأیید الهی دانست؟ چگونه یک دلیل می‏تواند اثبات کنندة دو باور بعضاً متنناقض باشد؟ این مقاله به بررسی دلالت کرامات در اسلام و مسیحیت می‌پردازد و به این مسئله توجه دارد که چه دلالت معقولی برای کرامات هر دو دین قابل پذیرش است. در نهایت، اصل رجوع به فهم عرف به عنوان مبنای جامعی برای مواجهه با کرامات متعدد اسلام و مسیحیت و فهم دلالت آنان پیشنهاد می‏شود. این قاعده، دلالت هر کرامت را مطابق با فهم عرف از آن می‏داند. بر اساس همین اصل، دلالت مجموعة کراماتِ ظاهراً متعارضِ در ادیان نیز با مراجعه به همین قاعدة کلی - یعنی فهم عرف- قابل بررسی است که طبق آن ارزیابی عظمت یک کرامت، مبنای تشخیص برتری آن قرار خواهد گرفت و در نتیجه، عظمت کرامات ملاک برتری و حقانیت بالاتر صاحب آن‌است.

کلیدواژه‌ها

• کرامت
• دلالت
• اسلام
• مسیحیت
• حقانیت
• تعارض