نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استاد تمام دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، گروه معارف اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، تهران، ایران

2 دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، تهران، ایران

3 دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی گرایش مبانی نظری اسلام دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی(ره). تهران، ایران( نویسنده مسئول)

چکیده

پژوهش حاضر به تحلیل چگونگی رد نظریة متکلمان مبنی بر وجود صرف تکامل روحانی و نه جسمانی انسان در عالم برزخ براساس اصول ابتکاری مبدع حکمت متعالیه صدر المتالهین شیرازی در کتاب الشواهد الربوبیـه به روش تحلیلی، توصیفی پرداخته است. در‌این نوشتار سعی شده ضمن بررسی مفهوم تکامل برزخی ابتدا عوالم نظام هستی تبیین گردد و سپس براساس آموزه‌های دینی مسلم بودن تحقق تکامل برزخی از دیدگاه قرآن و روایات ماثوره تاکید شود. در ادامه «کمال حقیقی نفس» که همانا سیر باطنی از «خود به خود» است مورد توجه قرار گرفته و بر‌این مبنا تعارض دو دیدگاه محققان یعنی متکلمان و حکمت متعالیه صدرایی در تعریف حقیقت انسان و مراتب حاکم بر آن تشریح شده و در نهایت در رد انحصار متکلمان در تکامل به «تکامل علمی ‌و روحانی»،  اصول چهارگانة هستی شناختی و معرفت شناختی ملاصدرا در امکان تکامل عملی و جسمانی برزخی که شامل «فاعلیت نفس ناطقه و کفایت ذاتی آن»،« جایگاه نفوس در دارا بودن بر لطیف ترین جوهریت و شدیدترین روحانیت»،« کمالات و سلطنت قوة خیال در عالم برزخ» و نیز«لطافت و نورانیت نفس ناطقه» است، با ابتنا به حکمت متعالیة وی، مورد بحث و مداقّه قرار گیرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Mûllā Ṣâdrā’s Four Innovative Principles in Al-Shâwāhîd al-Rûbūbîyyâh for rejecting Mûtâkâllîmūn’s theory of the mere spiritual perfectibility in the world of Purgatory

نویسندگان [English]

  • saldeh hasanzadeh 1
  • ali karbalaei pazoki 2
  • Jamal Babalian 3

1 Full professor of Allameh Tabatabai University (RA), Department of Islamic Studies, Faculty of Theology and Islamic Studies, Allameh Tabatabai University (RA), Tehran Iran

2 Associate Professor, Department of Islamic Philosophy and Theology, Faculty of Theology and Islamic Studies, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran

3 Doctoral student of Islamic Studies, Department of Theoretical Foundations of Islam, Faculty of Theology and Islamic Studies, Allameh University Tabatabaei (RA). Tehran, Iran (corresponding author)

چکیده [English]

Using a descriptive and analytic method, the present paper has analyzed the rejection of Mûtâkâllîmūn’s theory of the mere spiritual perfectibility of man in the world of Purgatory, based on the innovative principles of Mûllā Ṣâdrā’s Transcendent Philosophy in Al-Shâwāhîd al-Rûbūbîyyâh. In this paper, we have tried to examine and explain the concept of purgatory perfectibility and to emphasize on the realization of purgatory perfectibility from the perspective of the Qur’an and the Islamic traditions, based on the certain religious doctrines. Then, we have considered “the true perfection of the Soul”, which is an inner journey “from Self to the Self”, and on this basis, we have examined the conflict between the views of Mûtâkâllîmūn and the Ṣâdrāean Transcendent Philosophy about the definition of the true reality of man and its degrees. Finally, we have discussed on the rejection of Mûtâkâllîmūn’s restricting the perfectibility to “the intellectual and spiritual perfectibility”, based on Mûllā Ṣâdrā’s four ontological and epistemological principles about the possibility of practical and bodily purgatory perfectibility, which include “the agency of the rational soul and its essential sufficiency”, “the place of the souls in having the most subtle substantiality and the most intense spirituality”, “the perfections and the sovereignty of the faculty of imagination in the world of Purgatory”, and “the subtlety and lightness of the rational soul”.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Mûllā Ṣâdrā
  • Al-Shâwāhîd al-Rûbūbîyyâh
  • Perfectibility
  • Spiritual
  • Bodily
  • Mûtâkâllîmūn
القرآن الکریم
نهج البلاغه
ابن سینا،حسین‌بن عبدالله .(1421ق). التعلیقات. قم: مرکز نشر مکتب الاسلامی‌فی حوزة العلمیه.
احسایی، ابن ابی جمهور. ( 1400 ق). عوالی اللآلی،قم : دار سید الشهدا .
آشتیانی، سید جلال الدین. ( 1380). شرح مقدمة قیصری، قم: بوستان کتاب.
ابن فارس، ابوالحسین. (1404ق). معجم مقاییس اللغه، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
جوادی آملى، عبداالله. ( 1386). معاد در قرآن، قم: مرکز نشر اسرا، چاپ پنجم.
جوهری،اسماعیل بن حماد. (1407ق). الصحاح تاج اللغه.تحقیق: احمد بن الغفور عطاری.   
   بیروت: دار العلم للملایین.
حرّ عاملی، محمد بن حسن. (1358ق). وسائل الشیعه. تهران: اسلامیه، چاپ دوم.
حسن زاده آملی،حسن .(1375). هزار و یک نکته. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
حسن زاده آملی، حسن. (1387). شرح العیون فی شرح العیون. قم: موسسه بوستان کتاب،
   چاپ سوم.
حلی، یوسف بن مطهر. (بی تا). کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد. قم: جامعة مدرسین.
حمصى رازى، سدید الدین. (1412ق). المنقذ من التقلید. قم: مؤسسـۀ النشر الإسلامی.
دغیم، سمیح. ( 2004).موسوعه مصطلاحات صدر الدین شیرازی. بیروت: مکتبـۀ لبنان ناشرون.
رضا نژاد، غلام حسین. (1387). المشاهد الالوهیه. قم: آیت اشراق.
زنوزی، علی بن عبدالله.(1378). مجموعه مصنفات حکیم موسس آقا علی مدرس تهرانی، تهران: اطلاعات.
سبحانی ، جعفر. (1372). محاضرات فی الالهیات، قم: مؤسسة نشر اسلامی.
صدرالدین شیرازى. (1981). الحکمـة المتعالیـة فى الاسفار العقلیـة الاربعـة. ج 1 و 8و 9 ، بیروت:
  دار احیاء التراث، چاپ سوم.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (1366). شرح اصول کافی. مصحح محمد خواجوی،
  وزارت فرهنگ و آموزش عالی. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه).
ملاصدرا، محمد. (1360). الشواهد الربوبیه. مشهد: مرکز الجامعی للنشر.
صدرالدین شیرازی. (1388). الشواهد الربوبیـه فی المناهج السلوکیه. با حواشیح ملاهادی
   سبزواری و مقدمه وتصحیح و تعلیق سید جلال الدین آشتیانی. قم: بوستان کتاب.
صدرالدین شیرازی. (1390). مبدأ و معاد. ترجمه و شرح جواد شانظری، قم: انتشارات دانشگاه قم.
طباطبائی، سید محمد حسین. ( بی تا). المیزان. قم: منشورات جماعـة المدرسین فی الحوزه
   العلمیه.
طباطبایی، سید محمد حسین. ( 1417ق). المیزان فی تفسیرالقرآن. قم: جامعه مدرسین.
طوسی، نصیرالدین. ( 1374). آغاز و انجام. تهران: ادارة فرهنگ و ارشاد اسلامی.
طوسی، نصیر الدین. (1366). آغاز و انجام. محقق:حسن حسن زاده آملی. تهران: سازمان چاپ و
   انتشارات وزارت ارشاد اسلامی
طوسی، محمد بن حسن بن علی. (1406ق). الاقتصاد فیما یتعلق بالاعتقاد. دار الأضواء: بیروت.
علم الهدی، سید مرتضـی. (1325). الامـالی. تحقیـق: سـید محمـد بـدر الـدین نعسـانی حلبی، قم:
   منشـورات مرعشی.
قاضى عبد الجبار. (1926). المغنی فی ابواب التوحیـد و العـدل. تحقیـق: جـورج قنـواتى و
   دیگران، قاهره: الدار المصریه.
فیض کاشانى، محسن. ( 1385). علم الیقین فی أصول الدین.  قم: بیدار.
فیض کاشانی،محسن. (1375). اصول المعارف. قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی‌حوزة
   علمیة قم.
قطب الدین‌ شیرازی‌، محمود بن‌ مسعود. (1392). حکمـة الاشراق (تعلیقه ملا صدرا). تهران: بنیاد
  حکمت اسلامی‌صدرا.
قدردان قراملکی، محمد حسن. (1375). «کاوشی در تجسم اعمال»، مجلة کیهان ‌اندیشه. تهران. 
مجلسی، محمدباقر. (1368). بحارالانوار. تهران: اسلامیه، چاپ دوم.  
مطهری،مرتضی. (1371). مجموعه آثار. تهران: صدرا.