سید علی دلبری؛ isaac arefi
دوره 15، شماره 3 ، مهر 1394، ، صفحه 85-108
چکیده
از مباحث مهمّی که از آغاز پیدایش دین در باب دین‌شناسی مطرح بوده، روش کشف معارف دینی است. یکی از روش‌هایی که در این باره مورد توجه قرار گرفته روشی است که دین‌شناس سترگ و اندیشمند توانا حضرت آیت الله میرزا مهدی اصفهانی ارائه کرده است. بر اساس این روش معارف دینی به ویژه معارف مربوط به خدا شناسی یک امر فطری بوده و پس از تقوا و عبادت در پرتو ...
بیشتر
از مباحث مهمّی که از آغاز پیدایش دین در باب دین‌شناسی مطرح بوده، روش کشف معارف دینی است. یکی از روش‌هایی که در این باره مورد توجه قرار گرفته روشی است که دین‌شناس سترگ و اندیشمند توانا حضرت آیت الله میرزا مهدی اصفهانی ارائه کرده است. بر اساس این روش معارف دینی به ویژه معارف مربوط به خدا شناسی یک امر فطری بوده و پس از تقوا و عبادت در پرتو نور عقلی که خارج از حوزه وجود انسان است مکشوف میگردد؛ اما دادههای عقلانی که از طریق قوة عقلی انسان پدید میآید و برهانهای عقلی که بر بدیهیات استوار بوده و به وسیله نیروی ادراکی انسان تحقق مییابد و همچنین معارف برون دینی، نه تنها در کشف معارف دینی دخالت ندارد؛ بلکه مانع و حجاب برای معارف مزبور قلمداد میشود.در بررسی این نظریه به روش توصیفی - تحلیلی این مطلب به دست آمده که هم کشف معارف دینی به وسیله عقلی خارج از وجود انسان خالی از ابهام نیست و هم مانع بودن استدلالهای عقلی مبتنی بر بدیهیات و معارف بیرون دینی قابل دفاع نبوده و با مشکل جدی مواجه است.