%0 Journal Article %T هویت سلوکی فلسفه‌: مقایسه افلاطون و سهروردی %J آینه معرفت %I دانشگاه شهید بهشتی %Z 2251-8010 %A رحمانی, منصوره %A فرامرز قراملکی, اخد %D 2016 %\ 03/20/2016 %V 16 %N 1 %P 61-80 %! هویت سلوکی فلسفه‌: مقایسه افلاطون و سهروردی %K افلاطون %K تشبه به اله %K تمرین مر‌گ- سلوک %K سهروردی %R %X نظام­پردازی هر فیلسوف و روی­آورد او به مسائل فلسفی، متأثر از انگاره وی از فلسفه­ است. این انگاره، به مثابه نقشه­ای برای سامان فلسفی است. در این مقاله به مقایسه انگاره افلاطون و سهروردی از فلسفه می­پردازیم. از آنجا که یکی از مواضع شناخت انگاره فیلسوف، تعریف وی از فلسفه است، تحلیل مقایسه­ای تعریف افلاطون و سهروردی از فلسفه را که با جهت­گیری نظام فلسفی آنان نیز سازگار است، به عنوان رهیافتی برای کشف انگاره آنان، برمی­گزینیم. هر دو فیلسوف، نگاه فرایندی به فلسفه دارند و فلسفه را گذار از عالم کثرت به عالم وحدت می­دانند. برای هر دو، ثمره این گذار مشاهده حقایق، در پرتو اشراق است. از نظر افلاطون، حیرت، درگیری وجودی با پرسش فلسفی و اشتیاق به حکمت، مراحل ابتدایی فرایند فلسفه­اند که به تحلیل درون فیلسوف اختصاص دارند . تمرین مرگ، راهکار افلاطون برای گذار از محسوسات است. ولی سهروردی بدون پرداختن به تحلیل درون فیلسوف، این فرایند را با انسلاخ از دنیا می­آغازد. غایت فلسفه، برای افلاطون تشبه به اله و هم­نشینی با او وجاودانگی است و در نگاه سهروردی، نهایت حکمت بی نهایت است.      %U https://jipt.sbu.ac.ir/article_96423_dbf476730a591e8d95f4988e7bb72a80.pdf