نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 آموزش و پرورش استان زنجان

2 دانشگاه زنجان گروه فلسفه

3 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

بحث از امامت به ویژه امامت امام زمان (عج) از مباحث مهم و اساسی در مذهب شیعه است. احمد الکاتب، نویسنده معاصر، در کتاب الإمام المهدی حقیقة تاریخیة أم فرضیة فلسفیة دلایلی نقلی، تاریخی و عقلی در انکار وجود امام زمان(عج) مطرح می‌کند که یکی از آنها ادعای امامت جعفر، برادر امام عسکری، است. وی مدعی است که امام عسکری فرزندی نداشته و جعفر پس از وی ادعای امامت کرده و شیعه نیز به ندای وی لبیک گفته است و اجماع بر امامت وی داشته است. در این مقاله که به روش تحلیلی-انتقادی کوشش شده است که در ضمن شخصیت شناسی جعفر به شبهات احمد الکاتب پاسخ داده شود. تحقیق حاضر شخصیت شناسی جعفر نشان می‌دهد که وی شایستگی لازم برای امامت را نداشته و ادعای کاتب بر اجماع شیعه بر امامت جعفر نادرست بوده و دلایلی که وی بر آن اقامه کرده است، مثبت ادعای وی نیست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Study and criticism about leadership claims of Jaafar from Ahmad Katib point of view

چکیده [English]

Talk of leadership, especially Imam Mahdi (as) is the important and fundamental issues in Shiism. Ahmed al-Katib, a contemporary writer, in Umm al-Imam al-Mahdi fact historicity hypothesis Flsfyh traditional reasons, historical and rational in denying the existence of Imam Mahdi (AS) argues that one of them claimed the Imamate of Ja'far, the brother of Imam Askari, is. He claims that Imam Jafar Askari had no children and after he claims he responded to the call of Shiite Imamate and the leadership he has said and consensus. In this paper, an analytical-critical method has been tried in the character of Jafar Ahmed al-Katib to the questions will be answered. J. The present study demonstrates that personality has no competence to Imamate Shi'a Imam Ja'far consensus scribe claim was false and the reasons on which he has brought, his claim is not positive.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Imam- Imam Mahdi (aj)- Jaafar. liar
  • al-Katib
  1. قرآن کریم
  2. شیخ صدوق (ابن بابویه، محمد بن علی)، 1385 ، علل الشرایع، کتاب فروشی داوری، قم.
  3. .............................................................. ، 1395ق ، کمال الدین و تمام النعمه، اسلامیه ، تهران.
  4. .............................................................. ،1403ق ، معانی الاخبار ، دفتر انتشارات اسلامی ، قم.
  5. اشعری القمی، سعد بن عبدالله، بی‌تا، المقالات و الفرق ، بی جا.
  6. الکاتب، احمد، 1998م، تطور الفکر السیاسی الشیعه من الشوری الی الولایه، دارالجدید، بیروت.
  7. طبرسی، فضل بن حسن، 1390ق، اعلام الوری باعلام الهدی ، اسلامیه ، تهران.
  8. طوسی، محمد بن حسن، 1411ق، کتاب الغیبه للحجه ، دارالمعارف الاسلامیه ، قم.
  9. قطب الدین راوندی، سعیدبن هبه الله، 1409ق ، الخرائج والجرائح ، موسسه امام مهدی ، قم.
  10. مفید، محمد بن محمد، 1413ق، الارشاد فی معرفه حجه الله علی العباد ، کنگره شیخ مفید، قم.
  11. ..................................... ، 1413ق، الفصول المختاره ، کنگره شیخ مفید ، قم
  12. نوبختی، موسی، بی تا، فرق الشیعه، انتشارات الاسلامیه ، استانبول.