لذت و معنای زندگی از نگاه ارسطو

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات واحد تهران

2 داانشگاه تهران،دانشکده الهیات،دانشیار گروه فلسفه دین

چکیده

هدف این پژوهش بررسی معنای زندگی از نظر ارسطو و نقش لذت در رسیدن به آن با روشی توصیفی- تحلیلی است. ارسطو میان اینها ارتباط عمیقی ایجاد می‌کند و نیک‌بختی را شرط لازم و کافی معنادار شدن زندگی می‌داند. معنایی که لذت آن‌را همراهی می‌کند و مکمل آن است. ارسطو ابتدا دستیابی به نیک‌بختی را هدف نهایی معرفی می‌کند و سپس ارتباط میان لذت و معنای زندگی را بیان می‌کند. وی راه رسیدن به نیک‌بختی را فضیلت دانسته و فضایل را به دو دسته عقلانی یا اخلاقی تقسیم می‌کند. برتری فضایل عقلانی از مختص انسان بودنشان ناشی شده و لذا لذات حاصل از آن‌ها نیز ناب‌ترند. پس اولا و بالذات معنای زندگی را باید در آن‌ها جست. او لذت را شرط لازم و ناکافی برای نیک‌بختی می‌داند. بنابراین ما زندگی نمی‌کنیم برای رسیدن به لذت؛ بلکه زندگی می‌کنیم برای  رسیدن به نیک‌بختی نهایی، که در سایه‌ی آن می‌توان صاحب برترین لذات شد. بخشی از مباحث او در نفس‌شناسی به بیان جایگاه عقلِ مفارق و فناناپذیر می‌پردازد که به نظر می‌رسد با توجه به این دیدگاه، وی ارتباط میان لذت و معنا را همچنان پس از مرگ پایدار می‌داند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Pleasure and the meaning of life in Aristotle

نویسندگان [English]

  • Sayedeh Narjes Emranian 1
  • Amir Abbas Alizamani 2
1 PhD student, Azad University of Science and Research, Tehran Branch
2 faculty member University of Tehran
چکیده [English]

The aim of this study is to examine the meaning of life at the view point of Aristotle and the role of pleasure in reach to it with a descriptive- analysis method. Aristotle makes deep connection between pleasure and meaning of life. The fulfilled life is necessary and sufficient conditions for a meaningful life. Meaning that pleasure accompanies and supplement it. He believes that, reaching fulfilled life introduces as goal and summom bonum and, states the relationship between pleasure and the meaning of life. He introduces Virtue as the way to reach fulfilled life. Virtues have two categories: intellectual and moral. The intellectual are premier than moral because they are humans special functionality and as the same way the pleasures of their are purer, so we should search the meaning of life primarily. He accepts pleasure as the necessary and insufficient condition for fulfilled life. So we don’t live for reaching pleasure, but we live for reaching ultimate fulfilled life, that in its shadow we could have the best pleasure. Some of his research in psychology, in deals with the immaterial and immortal intellect position according to this view, he believes that pleasure and meaning relationship still stable after death

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aristotle- pleasure- meaning of life- fulfilled life- rational virtues
  1. Aquinas, Thomas– Commentary on Aristotle's Nicomachean ethics– translated by C.I. Litzinger,OP- NotreDom, Indiana-1995
  2. Aristotle– Methaphisics- Vol1-translated by W.D. Ross - Oxford University Press– American– 1924.
  3. Aristotle - Nicomachean ethics- translated by W.D. Ross – Batoche Books – Kitchener – 1999
  4. Aristorle- The Complete Works of Aristotle – Barnes, Jonathan- Vol 2 – Princeton University Press – 1995
  5. Gerson, Lioyd P.- Aristotle: Critical assessments of leading philosophers- Routledge- 1999
  6. Hughes, Gerard J.– Aristotle's Nicomachean ethics- Routledge– Newyork – 2013.
  7. Lear, Jonathan– Aristotle: The desire to understand– Cambridge University Press– 1988
  8. Rorty, Amelie Oksenberg– The Place of pleasure in Aristotle's Ethics– pp 481~497– 1974
  9. Ross, W.D.- Aristotle-Routledge- 1995
  10. Thomson, Garett – On The Meaning of life-Wadsworth
  11. ارسطو. 1385. اخلاق نیکوماخوس. ترجمه محمدحسن لطفی تبریزی. انتشارات طرح نو. چاپ دوم. تهران.
  12. ارسطو. 1349. درباره ی نفس. ترجمه علی مراد داوودی. انتشارات دانشگاه تهران. تهران.
  13. ارسطو. 1377. در کون و فساد. ترجمه اسماعیل سعادت. مرکز نشر دانشگاهی. چاپ اول. تهران.
  14. ارسطو. 1366. متافیزیک. ترجمه دکتر شرف الدین خراسانی. نشر گفتار. چاپ اول. تهران.
  15. استیس، والتر ترنس. 1386. تاریخ انتقادی فلسفه یونان. ترجمه یوسف شاقول. دانشگاه مفید. چاپ دوم. قم.
  16. افلاطون. 1367. دوره کامل آثار افلاطون. ترجمه محمدحسن لطفی. جلد دوم. انتشارات خوارزمی. چاپ دوم. تهران.
  17. داوودی، علی مراد. 1389. عقل در حکمت مشاء. انتشارات حکمت. تهران.
  18. راس، دیوید. 1377. ارسطو. ترجمه مهدی قوام صفری. انتشارات فکر روز. تهران.
  19. مصباح یزدی، محمد تقی. 1393. نقد و بررسی مکاتب اخلاقی. تحقیق و نگارش احمدحسین شریفی. انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی. چاپ چهارم. قم.
  20. وایت. نیکلاس. 1392. تاریخچه خوشبختی. ترجمه خشایار دیهیمی. انتشارات مینوی خرد. چاپ اول. تهران.