نگرشی بر اندیشة کلامی- سیاسی آل‌نوبخت(با تکیه بر نظریة امامت)

نویسندگان

دانشگاه تریت مدرس

چکیده

لزوم تحول و بازنگری اندیشة کلامی - سیاسی شیعه در ارتباط با بحران غیبت امری مهم است که پایه‌های آن توسط امامان شیعه ریخته شد، اما در دوران غیبت، نوبختیان نقش اصلی را در این تحول ایفا کردند. اندیشمندان نوبختی در فضای بحرانی غیبت در عرصة کلام سیاسی به بررسی مسائل اساسی و مشکلات واقعی مکتب امامیه پرداختند. تلاش این بزرگان برای پاسخ به مسائل مبتلا به جامعه تأکید بر گفتمانی اعتدالی و ترکیبی بود که مرکب از عقل‌گرایی و روش حکمی معتدل و هماهنگ با نص(کتاب و سنت) می‌باشد. این نگرش در واقع ترکیب منطقی عقل و وحی متناسب با شرایط زمانه و سازگار با مکتب امامیه بود. در سطح سیاسی این خاندان علاوه برتمرکز بر پاسخ به شبهات دینی به‌ویژه در عرصة سیاست، توسعة فضا برای دفاع از اعتقادات دینی امامیه را مدنظر داشتند. در اسـاس، شکل‌گیری اندیشة کلامی - سیاسی خاندان نوبختی نمونه‌ ای بارز از پاسخ به بحران‌های معرفتی و سیاسی جامعه قلمداد می‌شود.

کلیدواژه‌ها