The Place of Logic and Philosophy in Abu Hamid al-Ghazali’s Psychology

Document Type : Scientific-research

Authors

1 PhD student, Department of Islamic Studies, Faculty of Theology, University of Qom, Qom, Iran (corresponding author)

2 Associate Professor, Department of Islamic Studies, Faculty of Theology, University of Qom, Qom, Iran

Abstract

Ghazali is one of the Islamic scholars with research works in the field of jurisprudence, ethics, theology and philosophy. Despite his alleged opposition to philosophy and philosophical thinking, his works shows, especially in topics related to psychology, that he is a rationalist thinker who has benefited from the methods and approaches of Islamic philosophers. In the present article, using a descriptive-analytical method, we have surveyed Ghazali's views on logic and philosophy and their application in psychology and we have come to the conclusion that, contrary to the opinion of some researchers who have considered Ghazali a strict anti-philosophy theologian, he 
should be considered a rationalist theologian who, in all
stages of his life, even when he turned to Sufism, remained loyal to rational principles and methods and considered reason to be the most important criterion for the validity of any kind of knowledge. In psychology, he is totally influenced by peripatetic philosophy, and due to his strong attachment to Ibn Sina's philosophical method in psychology, he sometimes borrow words from his books to support his own views. He adheres to logical arguments and considers reason as the criterion for testing the validity of other means of knowledge, that is, tradition, experience and intuition. According to some of Ghazali's theoretical foundations such as the negation of causality between phenomena, it seems that, by replacing causality with the theory of habit of Allah, he has managed to solve some of the requirements of the negation of causality in psychology. But such a theory is not free of ambiguities and problems.

Keywords

References

ابن سینا، ابوعلی، الرساله الاضحویه، تحقیق حسین خدیو، تهران، انتشارات اطلاعات، 1364.
ابن سینا، ابوعلی، رساله فی معرفـة النفس و احوالها، مصر، وکاله الصحافه العربیه، 2019.
ابراهیمی‌دینانی، غلامحسین، منطق و معرفت در نظر غزالی، تهران، امیر کبیر، 1385.
اشعری ، ابوالحسن، الابانه عن اصول الدیانه، قاهره، دار الانصار، 1297 ق.
آشتیانی، جلال الدین، نقدی بر تهافت الفلاسفه، قم، بوستان کتاب ، 1378.
الجرجانی، علی بن محمد، التعریفات، بیروت، دارالکتب العلمیه،1983.
الجرجانی، علی بن محمد، شرح المواقف، تصحیح بدر الدین نعمانی،  ناشر الشریف الراضی، 1325ق.
الشیرازی، صدر الدین، المبدأ و المعاد،تحقیق جلال الدین آشتیانی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1380.
غزالی، ابوحامد، مقاصد الفلاسفه، تحقیق سلیمان دنیا، تهران، مؤسسه النشر،1382.
غزالی، ابوحامد، تهافت الفلاسفه، تحقیق ابوملحم، بیروت، مکتبه الهلال، 2002.
غزالی، ابوحامد، تهافت القلاسقه، ترجمة علی اصغر حلبی، تهران، جامی، 1382.
غزالی، ابوحامد،  احیاء علوم الدین، بیروت، دارالمعرفـة، بی تا.
غزالی، ابوحامد، مجموعه رسائل الامام الغزالی(الرساله اللدنیه)، بیروت، دارالفکر،1416ق.
غزالی، ابوحامد، محک النظر، تحقیق احمد فرید المزیدی، بیروت، دارالکتب العلمیه، بی تا.
غزالی، ابوحامد، فیصل التفرقه بین الاسلام و الزندقه، مصطفی عبد الله، دمشق، دارالحکمه، 1417ق.
غزالی، ابوحامد، القسطاس المستقیم ، لبنان، دارالمشرق، 2007.
غزالی، ابوحامد، المستصفی فی علم الاصول، محمد سلیمان الاشقر، لبنان، مؤسسه الرساله، 1977.
غزالی، ابوحامد، معیار العلم فی علم المنطق، تحقیق سلیمان دنیا، مصر، دارالمعارف،1961.
غزالی، ابوحامد، المنقذ من الضلال، مصر، دار ابن خلدون، بی تا.
غزالی، ابوحامد، معارج القدس فی مدارج معرفـة النفس، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1388ق.
غزالی، ابوحامد، کیمیای سعادت،  تصحیح احمد آرام ، ج1، تهران، چاپخانة مرکزی، 1390.
نصر، سیدحسین، غزالی شناسی، (گزیدة مقالات) میثم کرمی، تهران، حکمت، 1389. 

Files

Share

How to cite

Statistics