Introduction to Theological principles of scientific interpretation of the Holy Quran

Document Type : Scientific-research

Abstract

God in many verses of the Holy Quran refers to a variety of natural phenomena and describes some of their features precisely or indirectly. Hence special attention to the scientific method of interpretation and its theological bases are necessary. These theological principles are not only for the scientific interpretation but also they are used in other methods of interpretation. Attributing them to the scientific interpretation is for the fundamental role they play in this method of interpretation, because they affect the validity and quality of scientific interpretation. This study showed that the most important theological principles involved in scientific interpretation are multi-dimensional language of the Qur'an, verisimilitude and the impossibility of falsehood in the Quran, the immortality of the Quran, multi-layered meanings of the Qur'an, the wisdom of words, acts, orders and prohibitions of Allah and the need for chain of causations in the governance of the world by God.

Keywords

References

  1. قرآن کریم.
  2. آخوند خراسانى، محمد کاظم بن حسین (1409ق.)، کفایة الأصول، قم: آل البیت.
  3. آلوسى، محمود (1415ق.)، روح المعانى فى تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  4. ابن عاشور، محمد بن طاهر (بی‌تا)، التحریر و التنویر، بی‌جا، بی‌نا.
  5. ابن فارس، أحمد (1404ق.)، معجم مقاییس اللغة، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
  6. ابن منظور، محمد بن مکرم (1414ق.)، لسان العرب، بیروت: دار صادر، چاپ سوم.
  7. ابو حیان، محمد بن یوسف (1420ق.)، البحر المحیط فى التفسیر، بیروت: دار الفکر.
  8. ابوالفتوح رازى، حسین بن على (1408ق.)، روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن، مشهد: بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى.
  9. ابوحجر، احمد عمر (1991م.)، التفسیر العلمی للقرآن فی المیزان، بیروت: دارالقتیبه.
  10. ایازى، محمد على (1373ش.)، المفسرون حیاتهم و منهجهم، تهران: وزارت ارشاد.
  11. بکری، شیخ امین (1405ق.)، التعبیر الفنی فی القرآن، بیروت: دارالفکر.
  12. بیضاوى، عبدالله بن عمر (1418ق.)، أنوار التنزیل و أسرار التأویل، بیروت: دار احیاء التراث العربى.
  13. تهانوى، محمد على (1996م.)، موسوعة کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون.
  14. جلیلى، هدایت (1372ش.)، روش‏شناسى تفاسیر موضوعى قرآن، تهران: انتشارات کویر.
  15. جوادی آملی، عبدالله (1387ش.)، تسنیم، قم: اسراء.
  16. حائری یزدی، عبدالکریم (1418ق.)، دررالفوائد، قم: موسسه النشر الاسلامی، چاپ ششم.
  17. حسن بن زین الدین (بی‌تا)، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ نهم.
  18. حسینی زبیدی، محمد مرتضى (1414ق.)، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت: دارالفکر.
  19. حلی، جمال الدین (1407ق.)، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، تصحیح حسن زاده آملی، حسن، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
  20. حلى، حسن بن یوسف (1380ش.)، تهذیب الوصول الى علم الأصول، لندن: موسسه الامام علی ع.
  21. خسرو پناه، عبدالحسین (1385ش.)، فلسفه‌های مضاف، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
  22. خلیل بن احمد فراهیدى (1410ق.)، کتاب العین، قم: انتشارات هجرت، چاپ دوم.
  23. خمینى، روح الله (1382ش.)، تهذیب الأصول، قم: دار الفکر.
  24. الخولی، امین (۱۹۶۱م.)، مناهج التجدید فی النحو و البلاغه و التفسیر و الادب، بیروت: دارالمعرفه.
  25. خویى، ابوالقاسم (بی‌تا)، البیان فی تفسیر القرآن، قم: موسسة احیاء آثار الامام الخوئى.
  26. خویى، ابوالقاسم (1417ق.)، محاضرات فی أصول الفقه، قم: دار الهادى، چاپ چهارم.
  27. دامن پاک مقدم، ناهید (1380ش.)، بررسى نظریه عرفى بودن زبان قرآن، تهران: نشر تاریخ وفرهنگ.
  28. الذهبى، محمد حسین (بى‏تا)، التفسیر و المفسرون بحث تفصیلی عن نشأة التفسیر، بیروت: دار احیاء التراث العربى.
  29. راد، علی (1390ش.)، مبانی کلامی امامیه در تفسیر قرآن، تهران: انتشارات سخن.
  30. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1424ق.)، تفسیر الراغب اصفهانی، ریاض: دار الوطن.
  31. راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412ق.)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: دارالعلم.
  32. ربانی گلپایگانی، علی (1385ش.)، درآمدی بر کلام جدید، قم: نشر هاجر.
  33. ربانی گلپایگانی، علی (1418ق.)، القواعد الکلامیة، قم: مؤسسة الإمام الصادق ع.
  34. رشید رضا، محمد (1375ق.)، تفسیر القرآن الحکیم المشتهر باسم تفسیر المنار، قاهره: دارالمنار.
  35. رومی، فهد بن عبدالرحمن (1407ق.)، اتجاهات التفسیرفی القرن الرابع عشر، عربستان: بی‌نا.
  36. زبیدی، محمد مرتضی (1422ق.)، تاج العروس من جواهر القاموس، کویت: تراث العربی.
  37. زمخشرى، محمود (1407ق.)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دار الکتاب العربی، چاپ سوم.
  38. ساجدی، ابوالفضل (1381ش.)، واقع نمایی گزاره‌های قرآنی، قبسات، شماره 25
  39. سید مرتضی علم الهدى، على بن حسین (1376ش.)، الذریعة إلى أصول الشریعة، تهران: دانشگاه تهران.
  40. شاکر، محمد کاظم (1382ش.)، مبانى و روش‌هاى تفسیرى، قم: مرکز جهانى علوم اسلامى.
  41. شجاعی، حسین و دیگران (1391ش.)، «گسترش آسمان از دیدگاه قرآن و علم»، تهران: اولین همایش اعجاز قرآن.
  42. صادقى تهرانى، محمد (1365ش.)، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن و السنة، قم: انتشارات فرهنگ اسلامى، چاپ دوم.
  43. صدر، محمد باقر (1417 ق.)، بحوث فی علم الأصول، بیروت: الدار الاسلامیه، چاپ سوم.
  44. صفار، محمد بن حسن (1404ق.)، بصائر الدرجات الکبری، قم: منشورات کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی.
  45. صلیبا، جمیل و صانعى دره بیدى، منوچهر (1366ش.)، فرهنگ فلسفى، تهران: انتشارات حکمت.
  46. طالقانى، سید محمود (1362ش.)، پرتوى از قرآن، تهران: شرکت سهامى انتشار، چاپ چهارم.
  47. طباطبایى، محمد حسین (1417ق.)، المیزان فى تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ مدرسین، چاپ پنجم.
  48. طبرسى، فضل بن حسن (1372ش.)، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، تهران: انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم.
  49. طریحى، فخر الدین (1375ش.)، مجمع البحرین، تهران: کتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم.
  50. طوسى، محمد بن حسن (بی‌تا)، التبیان فى تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربى.
  51. طوسى، محمد بن حسن 1417 ق.)، العُدة فی أصول الفقه، قم: علاقبندیان.
  52. طیب حسینی، محمود (1387ش.)، «بررسی مبانی فرامتنی چند معنایی در قرآن کریم»، پژوهش و حوزه، شماره33.
  53. طیب حسینی، محمود (1389ش.)، «مبانی تفسیر»، در دائرة المعارف قرآن کریم، قم: مؤسسه بوستان کتاب.
  54. طیب حسینی، محمود (1389ش.)، چندمعنایی در قرآن کریم (درآمدی بر توسعه در دلالت‌های قرآنی)، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
  55. العک، خالد عبد الرحمن (1414ق.)، اصول التفسیر و قواعده، بیروت: دار النفائس.
  56. على الصغیر، محمد حسینذ(1420ق.)، المبادی العامة لتفسیر القرآن الکریم بین النظریة و التطبیق، بیروت: دار المؤرخ العربى.
  57. عنایتی راد، محمد جواد (1376ش.)، زبان شناسی دین در نگاه المیزان، پژوهش‌های قرآنی، شماره 9و10
  58. فاضل موحدى لنکرانى، محمد (1381ش.)، اصول فقه شیعه، قم: مرکز فقهی ائمه اطهار ع.
  59. فخرالدین رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر (1420ق.)، مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربى، چاپ سوم.
  60. فیض کاشانى، محمد بن شاه مرتضى (1415 ق.)، تفسیر الصافی، تهران: مکتبه الصدر.
  61. قمى مشهدى، محمد بن محمدرضا (1368ش.)، تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب، تهران: وزارت ارشاد اسلامى.
  62. کلینی، محمد بن یعقوب (1363ش.)، الکافی، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
  63. کلانترى، ابراهیم (1377ش.)، «نظریه تمایز بیانى زبان قرآن و زبان علم»، بیّنات، شماره19.
  64. محتسب، عبدالسلام عبدالمجید (1393ق.)، اتجاهات التفسیر فی العصر فی الراهن، بیروت: دارالفکر.
  65. مصباح یزدی، محمدتقی (1372ش.)، آموزش فلسفه، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
  66. مصباح یزدی، محمدتقی (1376ش.)، معارف قرآن، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
  67. مصطفوى، حسن (1360ش.)، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
  68. مظفر، محمد رضا (1430ق.)، أصول الفقه، قم: انتشارات اسلامى، چاپ پنجم،
  69. معرفت، محمد هادى (1418ق.)، التفسیر و المفسرون فی ثوبه القشیب، مشهد: الجامعة الرضویه للعلوم الاسلامیه.
  70. معین، محمد (1371ش.)، فرهنگ فارسی معین، تهران: امیرکبیر.
  71. مکارم شیرازی، ناصر (1428ق.)، انوار الاصول، قم: مدرسه الامام علی بن ابیطالب ع.
  72. مکارم، شیرازى ناصر (1374ش.)، تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
  73. مودب، سید رضا (1379ش.)، اعجاز القرآن در نظر اهل بیت عصمت ع و بیست نفر از علماى بزرگ اسلام، قم: احسن الحدیث.
  74. مودب، سید رضا (1388ش.)، مبانی تفسیر قرآن، قم: انتشارات دانشگاه قم.
  75. مودب، سید رضا و موسوی مقدم، سیدمحمد (1388ش.)، «اهم مبانی تفسیر قرآن از دیدگاه مفسران شیعه»، شیعه شناسی، ش28.
  76. موسوی اردبیلی، سید عبدالکریم (1375ش.)، مشکل ما در فهم قرآن (کنکاشى در زبان قرآن)، نامه‏ مفید، شماره8.
  77. موسوى سبزوارى، سید عبد الاعلى(1409ق.)، مواهب الرحمان فی تفسیر القرآن، بیروت: موسسه اهل بیت(ع)، چاپ دوم.
  78. نائینى، محمد حسین (1352ش.)، أجود التقریرات، قم: مطبعه العرفان.
  79. نکونام، جعفر (1378ش.)، «عرفی بودن زبان قرآن»، صحیفه مبین، شماره20.
  80. نکونام، جعفر (1390ش.)، درآمدی بر معناشناسی قرآن، قم: دانشکده اصول دین.
  81. نکونام، جعفر (1392ش.)، «حقانیت علم ظاهری در قرآن»، مجموعه مقالات نخستین کنگره بین المللی قرآن کریم؛ انسان و جامعه، مشهد: دانشگاه آزاد اسلامی مشهد.
  82. نکونام، جعفر (1380ش.)، درآمدى بر تاریخ گذارى قرآن، تهران: نشر هستى نما.
  83. وطن دوست، رضا (1376ش.)، «راز بروز تدریج در آفرینش»، نشریه علوم و معارف قرآن، ش5.
  84. هادوی تهرانی، مهدی (1377ش.)، مبانى کلامى اجتهاد در برداشت از قرآن کریم، قم: خانه خرد.
  85. Oxford English Dictionary Online (2015), Oxford: Oxford University Press, available in:
  86. http://www.oxforddictionaries.com/definition/english/science
  87. Rotraud Wielandt, Exegesis of the Quran: Early modern and contemporary, Encyclopaedia of the Quran, Brill, Leiden, 2002, V2, PP.124-141.

Files

Share

How to cite

Statistics