رهیافت پدیدارشناسی غزالی به معرفت شناسی حیات دینی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی

2 استاد گروه فلسفه و حکمت اسلامی،واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران،

3 استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی،واحد تهران مرکزی،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران،

چکیده

در تحقیق پیش رو با روش توصیفی- تحلیلی درصدد پاسخگویی به این پرسش هستیم که چرا غزالی با سلیقه پدیدارشناسی به تاسیس یک نظام معرفت شناختی نسبت به حقانیت معارف حیات دینی می‌پردازد؟ به نظر می‌رسد تردید غزالی نسبت به حقانیت معارف حیات دینی و ابطال پذیری عقل نظری در این خصوص، او را متوجه معارف این نوع زندگی می‌کند. همین امر باعث پرداختن غزالی به تصوف در بستر عقل عملی برای نیل به علم یقینی می‌شود. بنابراین تشکیک غزالی در حوزه علوم رایج زندگی دینی و عدول از عقل نظری در بستر متافیزیک جزمی او را متوجه ادراکات عقل عملی و اخلاق و در نهایت تصوف می کند. تصوف وسیله ای برای ورود جدی غزالی به عرصه تأویل و تفسیر جهان زندگی دینی و نصوص رایج در این نوع زندگی شد. از این رو گرایش وی به تصوف و تأویل زمینه رویکرد پدیدارشناختی به علوم مذکور برای ساماندهی یک نظام معرفت شناسانه شهودی برای اثبات حقانیت معارف حیات دینی را مهیا کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Ghazali's phenomenological approach to the epistemology of religious life

نویسندگان [English]

  • Ali Rezapour Mogaddam 1
  • Mehdi Najafi Afra 2
  • Amir Mohebbian 3
1 Faculty of Islamic Azad University, Khoy branch
2 Professor, Department of Islamic Philosophy and Wisdom, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Islamic Philosophy and Wisdom, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

In the upcoming research, we are trying to answer this question with a descriptive-analytical method, why does Ghazali establish an epistemological system with the taste of phenomenology into the truth of the educations of religious life? It seems that Ghazali's skepticism about the validity of the educations of religious life and the falsifiability of theoretical reason in this regard leads him to the educations of this type of life. This causes Ghazali to deal with Sufism in the context of practical reason to achieve certain knowledge. Therefore, Ghazali's skepticism in the field of common sciences of religious life and deviation from theoretical reason in the context of dogmatic metaphysics leads him to the perceptions of practical reason and ethics and ultimately Sufism. Sufism became a means for Ghazali's serious entry into the field of interpretation and interpretation of the world of religious life and common texts in this type of life. Therefore, his tendency towards Sufism and interpretation prepared the ground for the phenomenological approach to the aforementioned sciences to organize an intuitive epistemological system to prove the truth of the educations of religious life.

کلیدواژه‌ها [English]

  • phenomenology
  • epistemology
  • Ghazali
  • skepticism
  • Sufism