مسئلة پذیرش عمل خیر از غیرمسلمانان و نجات و رستگاری آنان هرچند در گذشته فقط بین متکلمان دینی مورد بحث و گفتگو واقع می‌شد، ولی در روزگار ما به دلیل رشد فناوری اطلاعات و ارتباط آسان‌تر پیروان ادیان، به میان محافل عامه پاگذاشته و به صورت اشکالی در مسئلة عدل الهی درآمده است. این پرسش مطرح می‌شود که آیا کارهای نیکی که غیر مسلمانان یا غیر موحدان انجام می‌دهند اجر و پاداش اخروی دارد یا تنها راه نجات و رستگاری منحصر در ایمان به دین اسلام و پیمودن راه آن است؟ آیا با ایمان به ادیان دیگر و انجام عمل صالح ممکن است انسان به رستگاری و نجات دست یابد؟ در غیر این صورت چگونه با عدل الهی سازگار است؟ با توجه به طرح جدی این مسئله در زمان شهید مطهری، استاد به عنوان اسلام‌شناسی فرزانه و دیده‌بانی بیدار و آشنا به نیازهای مکان و زمان به طرح مسئلة نجات پیروان ادیان از منظر اسلامی و رابطة آن با عدل الهی پرداخته است. از منظر شهید مطهری پیروان سایر ادیان که دارای اعمال نیک و نیت صادقانه هستند و نسبت به دین حق تقصیر و تعصب و عناد ندارند می‌توانند از نجات و رستگاری برخوردار باشند؛ همچنین غیر موحدانی که دارای اعمال نیک‌اند با شرایطی می‌توانند به مراتبی از نجات برسند. آنچه در ادامه به اختصار می‌آید بیان دیدگاه استاد مطهری در مورد پذیرش عمل خیر از غیر مسلمانان و نجات پیروان ادیان و رابطة آن با عدل الهی است. این پژوهش از نظر موضوع، عقلی و نقلی و به لحاظ روش، تفسیری و تحلیلی و از نوع تحقیقات بنیادی است.
)