بررسی و نقد مبانی فکری قرآنیون در مورد قرآن‌‌بسندگی و نابسندگی سنت رسول اکرم صلی الله علیه وآله با تکیه بر آراء دکتر احمد صبحی منصور

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

2 حق التدریس دانشگاه قم

چکیده

احمد صبحی منصور در ردیف قرآنیون معاصر و تأثیرگذار در این عرصه به شمار می‌‌آید که قرآن‌‌بسندگی مبنای اصلی گرایشات آنها محسوب می‌‌شود. ایشان با استناد به برخی از آیات قرآن تلاش می‌‌کند تا جایگاه پیامبر در غیر از شأن ابلاغ و نیز کارکرد سنت در تمامی‌‌حوزه‌‌های دینی را از اعتبار ساقط نماید. نگارندگان این پژوهش پس از بیان بخشی از آراء صبحی منصور و استدلال‌‌های وی، با استناد به آیات متعدد قرآن و با شیوه داده‌‌پردازی کتابخانه‌‌ای و روش تحلیل محتوا، کفایت قرآن برای مصدریت تشریع، تحدید گستره عصمت، حصر رسالت در تبلیغ، و عدم اعتبار سنت پیامبر خدا را که از جمله مبانی فکری صبحی منصور است، مورد نقد و بررسی قرار داده و در نهایت به این نتیجه می‌‌رسند که آراء و اندیشه-های بنیادین صبحی منصور در حوزة قرآن و سنت پیامبر جامع‌‌نگرانه نبوده و ایشان با آیات قرآن برخورد گزینشی نموده و به سیاق و روش تفسیری مورد قبول خود(روش تفسیر قرآن به قرآن) و نیز لوازم کلام خویش توجه نکرده است و در برخی موارد دچار تعارض و تناقض در گفتار شده است.                                                   

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Review and critique of Dr. Sabhi Mansour's intellectual foundations on the Qur'an and the position of the Holy Prophet of Islam

نویسندگان [English]

  • Dr.mahdi davarpanah 1
  • Dr.seyedahmad hashemialiabadi 2
1 Qom University teaching
2 Faculty Member of Shahid Beheshti University
چکیده [English]

Ahmad Sobhi Mansour is considered as one of the most influential contemporary Qur'anic scholars in this field, which is the main basis for his tendencies. The present article, while examining Mansouri's views on the Qur'an and the position of the tradition of the Prophet of God, provides a critical look at his views. He tries to invalidate the status of the Prophet in addition to the dignity of the Prophet, as well as the function of tradition in all religious areas, citing certain verses of the Qur'an. The adequacy of the Qur'an for the exegesis, restriction of the scope, infallibility of the mission, and the invalidity of the tradition of the Prophet of God are among the intellectual foundations of Sحیnص Mansورr that are examined in this study.
After expressing some of Mansour's arguments and arguments, the authors cite Mansur's principles and opinions in the scales and finally, based on numerous verses of the Qur'an using library-based data and content analysis methods. They conclude that Mansouri's fundamental ideas and ideas in the Qur'an and the Prophet's tradition were not holistic and that he chose Quranic verses and applied his own interpretive method (Qur'an to Qur'an) and its accessories He has not paid attention to his words and in some cases has been conflicted in speech.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quran
  • Prophet of Islam
  • Sunnah
  • Sabhi Mansour
  • Quran Enough
  1. قرآن کریم، ترجمه ناصر مکارم شیرازی، چاپ قم، .1386
  2. ابن‌کثیر دمشقی، اسماعیلبن عمرو، تفسیر القرآن العظیم، بیروت، دارالکتب العلمیه،1419ق.
  3. اسعدی، محمد، "جریان شناسی قرآن بسندگی در دو قرن اخیر"، دو فصلنامه حدیث اندیشه،
  4. شمارة یک، 1385.
  5. آقایی، سیدعلی، "قرآن بسندگی و انکار حجیت حدیث"، مجله تخصصی معرفت کلامی، سال
  6. اول، شمارة سوم، 1389.
  7. الهی‌بخش، خادم‌حسین، دراسات فی الفرق القرآنیین و شبهاتهم حول السنه، طائف، مکتبه
  8. الصدیق، 1409ق.
  9. اهل القرآن www.ahl-alquran.com
  10. بابایی و همکاران، علی اکبر، روش شناسی تفسیر قرآن، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1379.
  11. جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، قم، اسراء، 1378.
  12. حافظ ابوعبدالله، محمدبن‌اسماعیل بن ابراهیم بن مغیرة بن بردزبه بخاری، صحیح بخاری، بیروت،
  13. دارالقلم، 1407ق.
  14. حسینی، سید عبدالله، "قرآنیون یا منکران سنت"، فصلنامه معرفت کلامی، سال اول، شمارة
  15. چهارم، زمستان 1389.
  16. حداد عادل، غلامعلی، دانشنامه جهان اسلام، ج15، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی، 1390.
  17. روشن ضمیر، محمدابراهیم، جریانشناسی قرآنبسندگی، تهران، سخن، 1390.
  18. سبحانی، جعفر، الهیات، چ5، قم، مؤسسة امام صادق، 1423.
  19. ______، عصمـة الانبیاء فی القرآن الکریم، چ2، قم، مؤسسة امام صادق علیه السلام، 1420ق.
  20. سعیدی روشن، محمد باقر، علوم قرآن، قم، مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی، 1377.
  21. شریف رضی، محمد بن حسن، نهج‌البلاغه، ترجمة محمد دشتی، قم، هجرت، 1414ق.
  22. صبحی صالح، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ترجمة عادل نادرعلی، تهران، اسوه، 1376.
  23. صبحی منصور، احمد، الصلاة بین القرآن الکریم و المسلمین، بیروت، مؤسسـة الانتشار العربی،
  24. ______، القرآن و کفی مصدرا للتشریع الاسلامی، بیروت، مؤسسـة الانتشار العربی، 2005.
  25. ______، حد الرده، بیروت، مؤسسـة الانتشار العربی، 2008.
  26. طباطبایى، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، چ5، قم، جامعة مدرسین، 1417 ق.
  27. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، چ3، تهران، ناصر خسرو، 1372.
  28. عاملی جبعی، زین‌الدین بن علی بن احمد (مشهور به شهید ثانی)، الرعایه فی علم الدرایه، قم،
  29. کتابخانه مرعشی، 1413ق.
  30. غزالی، محمدبن محمد، جواهر القرآن و درره، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1409ق.
  31. غفاری، علی اکبر و صانعی پور، محمدحسن، تلخیص مقباس الهدایـة، ترجمة ولی الله حسومی،
  32. قم، دانشکدة اصول دین، 1388.
  33. فخر رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، چ3، بیروت، دار احیاء التراث العربى،
  34. ق.
  35. فیض کاشانی، محسن، تفسیرالصافی، چ 2، تهران، مکتبه الصدر، 1415ق.
  36. قرطبى، محمد بن احمد، الجامع لأحکام القرآن، تهران، ناصر خسرو، 1364.
  37. قشیری نیشابوری، ابوالحسین مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، بیروت، دار ابن حزم، 1416ق.
  38. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، چ3، قم، دارالکتاب، 1363.
  39. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، قم، نشر صدرا، 1387.
  40. معرفت، محمد هادی، تنزیه انبیاء، ترجمة خسرو تقدسی نیا، تهران، مبین اندیشه، 1389.
  41. موسوی بجنوردی، مقالات اصولی، تهران، امیرکبیر،1371.
  42. مؤدب، سید رضا، مبانی تفسیر قرآن، چ2، قم، دانشگاه قم، 1390.
  43. مهریزی، مهدی، "رابطه قرآن وحدیث"، مجله علوم حدیث، شمارة پنجم،1376.
  44. نصیری، علی، درسنامه علم حدیث، قم، سنابل، 1384.
  45. ______، رابطة متقابل کتاب و سنت، ج1، قم، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1386.
  46. نقی پورفر، ولی الله، بررسی شخصیت اهل البیت علیهم السلام در قرآن به روش قرآن به قرآن،
  47. چ2، قم، مرکز آموزش مدیریت دولتی،1380.
  48. نمر المدنی، محمد، جماعـة القرآنیون محاوله تفکیک النص الدینی، دمشق، دار دمشق، 2011.