محمدرضا بیات؛ مهدی طهماسبی
دوره 15، شماره 4 ، دی 1394، ، صفحه 109-128
چکیده
در یک نگاه کلی، اراده‌گرایی و قرینه‌گرایی دو رویکرد رقیب درباره اخلاق باور بوده است. لوئیس پویمن فیلسوف آمریکایی معاصر با انتقاد از این دو رویکرد، نظریه اراده‌گرایی غیر مستقیم تجویزی را ارائه نموده است. در این نظریه برای تحلیل شکل‌گیری باور، هم به نقش «ادله» و «عوامل زمینه‌ای» بطور توأمان توجه شده و هم، «عقلانیت» مبنای داوری بین ...
بیشتر
در یک نگاه کلی، اراده‌گرایی و قرینه‌گرایی دو رویکرد رقیب درباره اخلاق باور بوده است. لوئیس پویمن فیلسوف آمریکایی معاصر با انتقاد از این دو رویکرد، نظریه اراده‌گرایی غیر مستقیم تجویزی را ارائه نموده است. در این نظریه برای تحلیل شکل‌گیری باور، هم به نقش «ادله» و «عوامل زمینه‌ای» بطور توأمان توجه شده و هم، «عقلانیت» مبنای داوری بین قرائن و ادله متعارض قرار گرفته است. پویمن با تکیه به این تحلیل، کوشیده است تا با تعیین شرایط خاصی، از اراده‌گرایی غیرمستقیم در کسب و حفظ باور، با وجود قرائن کافی بر خلاف، دفاع اخلاقی نماید.در این مقاله ضمن ارائه توصیفی دقیق از نظریه پویمن درباره اخلاق باور، به تحلیل و بررسی این نظریه و شرایط ذکرشده برای جواز اخلاقی اراده‌گرایی میپردازیم.